W starym kinie: Schauburg

Czy słyszeliście o kinie Schauburg. Przed wojną mówiono, że to jedyne prawdziwe kino w mieście. Dzisiaj chcemy opowiedzieć Wam historię tego miejsca.

Znajdowało się ono przy ulicy Kardynała Wyszyńskiego w miejscu, gdzie obecnie stoi blok i pawilony handlowe. Budynek kina został wkomponowany w istniejącą już zabudowę, połączony został z sąsiadującymi domami efektownymi kolumnadami. Na fasadzie kina umieszczono dekoracyjne płaskorzeźby. Foyer był wyłożony kokosowym dywanem, po jednej stronie znajdował się bufet, a po drugiej kabina telefoniczna. Sala kinowa posiadała około 1300 miejsc, na parterze mogło pomieścić się 900 osób, nad widownią znajdowały się loggie i balkony na dwóch poziomach. Ściany sali ozdobione były dekoracjami malarskimi nawiązującymi do tematyki filmowej. Przy scenie znajdowało się miejsce dla trzydziestoosobowej orkiestry.

Wielkie otwarcie kina odbyło się 30 sierpnia 1924 roku. Przybyli przedstawiciele władz państwowych i miejskich, a także goście z lokalnej prasy i teatru. Wieczór rozpoczęła kinowa orkiestra mozartowska wstępem do Wesela Figaro. Następnie na scenie wystąpili artyści berlińskich scen, którzy prezentowali swój kunszt wokalny. Punktem głównym otwarcia była pokaz przeboju filmowego Die Nibelungen. Prasa pisała, że Gliwice wreszcie posiada prawdziwe kino. 

Po otwarciu w cień usunęło się kino w kompleksie Stadtgarten, a władze miejskie zrezygnowały z prowadzenia instytucji. Po paru latach kino Schauburg zostało przejęte przez UFA. Była to wielka niemiecka wytwórnia filmowa, która istnieje do dzisiaj. W czasie drugiej wojny światowej na kino spadły alianckie bomby, a budynek został doszczętnie spalony.

Źródło:

Weronika Jaglarz “Z dziejów Gliwickich Kin (1907-1945), Rocznik Muzeum w Gliwicach T. XXI

Bogusław Tracz “Ułamki Miasta”

Kamil Iwanicki